Η γεωπολιτική και κοινωνικό-πολιτισμική κατάσταση στη Γουαδελούπη εφάπτεται πλήρως με το θεωρητικό υπόβαθρο του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών της Κοινωνικής Ψυχολογίας των Συγκρούσεων και με το ερευνητικό μου ενδιαφέρον.
Τι έκανα εκεί;
Ο φορέας που με φιλοξένησε εστιάζει στην παροχή κοινωνικών υπηρεσιών. Βάσει της επαγγελματικής μου εμπειρίας ως ψυχολόγος στην ειδική αγωγή και τη συμβουλευτική γονέων, ο φορέας μου παρέπεμψε ανάλογα περιστατικά. Εξάσκησα το επάγγελμα μου κανονικά. Πέρα από την επίβλεψη που μου παρείχε ο φορέας, χρειάστηκα επιπλέον υποστήριξη, την όποια αναζήτησα διαδικτυακά στην Ελλάδα.
Η γνώμη μου για εκεί:
Η ομοιότητα που παρατήρησα μεταξύ της Γουαδελούπης και της Γαλλίας (αν και αδόκιμη η φράση, καθώς η Γουαδελούπη αποτελεί υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας…) είναι το κόστος ζωής. Ο πληθυσμός, εκτός από γαλλικά, μιλάει, κυρίως, κρεόλ. Η αφρικανική κουλτούρα είναι έντονη. Ο ρυθμός ζωής, εκείνος της Καραϊβικής. Στοιχεία που συνοψίζουν την κατάσταση που βιώνει κανείς στη Γουαδελούπη και που επηρεάζουν τη λειτουργία των δομών της.
Η πρακτική στη Γουαδελούπη μπορεί να γίνει μια ανεπανάληπτη και πλήρως εποικοδομητική εμπειρία ζωής για κάποιον που έχει θέσει τις προσδοκίες του έπειτα από ενδελεχή έρευνα για το πού θα πάει.
- Η πρακτική άσκηση στη Γουαδελούπη θα δυσκολέψει έναν προπτυχιακό φοιτητή ψυχολογίας.
- Η υποτροφία δεν αρκεί.
- Η Γουαδελούπη έχει εύφορο έδαφος για ειδικότητες που αφορούν την ιστορία, την εκπαίδευση και το περιβάλλον.
Προσωπικές σημειώσεις:
Μου πήρε περίπου 1 μήνα να προσαρμοστώ τόσο πνευματικά όσο και σωματικά. Μόλις προσαρμόστηκα, συνειδητοποίησα ότι είχα έρθει σε έναν άλλο κόσμο. Βρέθηκα μπροστά σε αφηγήσεις που μέχρι τότε μόνο διάβαζα. Γύρισα αλλαγμένη, κατανοώντας περισσότερο τις συνθήκες, τον Άλλον και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για τον εαυτό μου.
ΥΓ. Όταν στα 16 μου χρόνια κλήθηκα να αποφασίσω «Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω», σκέφτηκα: «Θα γίνω ψυχολόγος για να πάω στην Αφρική!» (…). Δέκα χρόνια αργότερα, ως επαγγελματίας ( και Κοινωνικός) ψυχολόγος, κλήθηκα να αποφασίσω πού να κάνω την πρακτική άσκηση, σκέφτηκα: «Ας προσπαθήσω να δουλέψω στη Γουαδελούπη!». Τώρα που καλούμαι να αξιολογήσω τη δεδομένη εμπειρία σκέφτομαι: «Η Γουαδελούπη ήταν το σημείο συνάντησης της Κωνσταντίνας μεταξύ των 16 και 26 χρόνων της.»
Κωνσταντίνα Παπαϊωαννίδου
ΠΜΣ στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου
